Ölen bir kimsenin, gömüldükten bir süre, mezarından çıkıp ortalıkta dolaşmasına hortlaklık, bunu yapana da hortlak denir. Halk arasında bu inanç çok yaygındır.
Özellikle yaşarken kötülük eden, başkalarının ağız tadını kaçıran, ara bozucu, dedikoducu, geçimsiz kimselerden olur hortlak. Ona bir gerçekmiş gibi inanılır.
Eski dinlerde ruhlar ölmez, ölümünden sonra evrende bağımsızlık içinde gezer dururlar, arada bir de ayrıldıkları gövdelere dönerler gibi yaygın bir inanç vardır.
Mısırda ölüler gömülürken yanlarına konan değerli sungular, yaşarken sevdiği nesneler tinlerin sonradan gövdeye döndüğü inancının belirtisidir.
Tektanrıcı dinlerde de tinlerin ölümsüzlüğüne, kalkım günü gövdelere döneceklerine inanılır. Halk arasında yaşayan hortlak inancı bunun kılık değiştirmiş bir kalıntısı olmaktan öteye geçemez.
Hititlerde, Urartularda, onlardan önce yaşayan Anadolu uluslarının dinlerinde ölenlerin zaman zaman öbür dünyadan yeryüzüne çıktıklarına, yeryüzünde dolaştıklarına inanılırdı.
Hortlak çok hızlı koşar, ata biner, silah kullanır, insana saldırır, kızdığını döver, sevdiğini kaçırır, ev basar, yol keser. Halk inancına göre çok çirkin ve ürkütücü olur.
Hortlayan kimsenin yeraltından kovulduğu ileri sürülür.
" Bulutlar alçak alçak
Hava doldi yağacak
Bu benum günahumdan
Gız boban hortlayacak"
-karadeniz yöresinden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder